da nosa intimidade,
na nación
do noso sentimento coletivo
aséntase na lembranza das
nosas vitorias, espranzas,
erros, ledicias e derrotas
mantense
co esforzo popular,
loita, traballo, entrega fiel
e xenerosa.
A Patria
faise día-a-día/intre-a-intre,
esforzo
a
es-for-zo luíndo
esta nosa fala que temos pra
entendernos/com-prender-nos,
na que se ditarán as leises
e se contará a nosa propia
única-Historia-verdadeira,
o idioma común que usamos e
gastamos pra escribir cartas,
panfletos, programas e cancións.
A nosta TERRA aínda non é nosa.
A nosa xente anda espallada
polo mundo
e nós
estamos vivindo sulagados nun
caos/anacrónico/suicida.
Mais
somos donos dun ideal,
temos bandeira,
contamos
cun pobo que non renunciou
ó dereito de vivir
i está
disposto a tirar tódolos xugos,
rachar as infindas cadeas
que o teñen amarrado
ó subdesenrolo,
ó asoballamento
i a i-n-x-u-s-t-i-c-i-a.
Compre
comenzar polo principio,
dinamitar o vello/vergoñoso
edificio colonial/imperialista
e construír, desde os cementos,
unha patria nosa/nova/ceibe:
A GALICIA POPULAR/SOCIALISTA
QUE NÓS SOÑAMOS
E QUEREMOS