TESTAMENTO, Marica Campo

Cando digan que fun e non estea,

cando a terra por min o ventre abra,

quen quixere pregar alce a palabra

que tiven eu na boca, e non a allea.



Non me fagan penar nesta estadea

que no medio da noite o medo labra,

non me neguen, por Deus, o abracadabra

pra saír da cova a onde clarea.



Deixoo dito aquí coa sinatura,

humildemente o digo, máis reclamo

que non me cuspan sobre a sepultura:

Prefiro do silencio o simple ramo

sobre a pedra calada, fría e dura

se non rezan por min na lingua que amo.

1999. Biénio Irmandiño.